تلسکوپ فضایی کانادا برای بررسی اجرام نزدیک به زمین

آژانس فضایی هند قرار است تا هفته آینده تلسکوپ فضایی کانادا را برای پروژه بررسی اجرام نزدیک به زمین و مخاطرت آنها٬ به مداری در مداری به ارتفاع حدود 850 کیلومتری پرتاب نماید. به زودی اخبار این فعالیت مهم فضایی را به اطلاع خوانندگان سایت خواهیم رساند.

آشنایی با کاوشگر پیشگام

نهم بهمن 1391 سازمان فضایی ایران موفق شد یک کاوشگر تقیقاتی موجود زنده را تا ارتفاع ۱۲۰ کیلومتری فرستاده و مجددا بازیابی نماید.این کاوشگر با نام پیشگام از چهار بخش تشکیل شده است :

1- مجموعه موتور ، متشکل از اجزای قفسه دم، بالک های پایدار ساز، بلوک تنظیم ارتفاع،موتور و نازل

2- سکوی پرتاب برای پرتاب مجموعه

3- ایستگاه های زمینی برای برقراری ارتباط با کاوشگر و دریافت اطلاعات بصورت زمان واقعی

4- محموله که از اجزای کپسول زیستی سامانه خدمات ( الکترونیک ، مخابرات و پردازش) جدایش سازه و بازیابی موجود زنده تشکیل شده است.

در این برنامه ارسال موجود زنده (میمون) با فیزیولوژی شبیه انسان،  ساخت و پرتاب کپسول زیستی، بازیابی سالم محموله، تله متری ثبت داده ها ی محیطی، زیستی و تصاویر در تمامی مراحل پرتاب و تعیین بارهای اکوستیکی محفظه جزء اهداف دست یافتنی بوده است.

به تعویق افتادن برنامه پروازی از ارتفاع ۳۷ کیلومتری زمین

قرار بود شخص به نام فلیکس بامگارتنر امروز سه شنبه 18 مهر٬ ساعت 15:30 دقیقه از ارتفاعی حدود 36.5 کیلومتر از سطح زمین سقوط آزادی تاریخی انجام دهد. علارغم تلاش های مختلف و تاخیر برنامه تا ساعت ۲۱ امشب به وقت ایران٬ به علت شرایط بد آب و هوا٬ برنامه به روز های بعد موکول شد.

وی از ساعت ۲ بامداد امروز سوار بر کپسولی به ارتفاع تقریبی 36.5 کیلومتر از سطح زمین قرار داشته و از آنجا پرواز خود را آغاز خواهد کرد. در صورت موفقیت، در این سقوط آزاد رکوردهای زیر خواهد شکست:

1-     رکورد رسیدن به سرعت صوت بدون کمک گرفتن از پیشرانش: تا به حال هیچ انسانی نتوانسته است بدون کمک گرفتن از وسایل مکانیکی به چنین سرعتی برسد.

2-     رکورد سقوط آزاد از بیشترین ارتفاع: رکورد پیشین سقوط آزاد از ارتفاع، 31.3 کیلومتر بوده است و در صورت موفقیت، بامگارتنر موفق می‌شود این رکورد را بیش از 5 کیلومتر ارتقا دهد.

3-     طولانی‌ترین زمان سقوط آزاد: رکورد پیشین 4 دقیقه و 36 ثانیه بوده است که به حدود 5 دقیقه و 35 ثانیه خواهد رسید.

4-     بلندترین پرواز انسان در بالون: رکورد پیشین صعود انسان به وسیله‌ی بالون حدود 34.6 کیلومتر بوده است.

وی برای این سقوط آزاد تمرین‌های بسیاری انجام داده است و آمادگی کامل را کسب کرده است. در آخرین بار وی با سقوط از ارتفاع حدود 29.5 کیلومتری پرواز موفقی را تجربه کرده است. لباس و تجهیزاتی که وی در این سفر بر تن دارد نقش اساسی در حفاظت از جان او به عهده دارند. همچنین مهارت زیادی لازم است تا او بتواند جهت حرکت خود را کنترل کند و کوچترین اشتباهی می‌تواند باعث شکست این ماموریت و حتی از دست رفتن جان او شود. حامی مالی این پرواز شرکت ردبول است.

منبع: ماهنامه نجوم : http://nojum.ir/fa/events/1391/07/18/felix.aspx

الحاق دومین کپسول باری امریکا به ایستگاه بین المللی فضایی

کپسول باری «دراگون» ساعت 4:05 دیروز دوشنبه از پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال فلوریدا بوسیله موشک فالکون ۹ به سمت ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب شد و تا چند ساعت دیگر (روز چهارشنبه) به این ایستگاه خواهد رسید. شرکت خصوصی space-x پس از انجام موفقیت‌آمیز کپسول باری قبلی ۲ خرداد (که ۵ خرداد به ایستگاه بین‌المللی رسید)٬ بر اساس قرارداد 1.6 میلیارد دلاری، نخستین مأموریت انتقال تجهیزات را آغاز کرد.

این کپسول  حاوی 400 کیلوگرم غذا، لباس، قطعات سخت افزاری، تجهیزات آزمایشگاهی می‌باشد و پس از ۱۸ روز توقف٬ هفتم آبان با 771 کیلوگرم بار (شامل تجهیزات خراب و نمونه خون و ادارار فضانورادان) به زمین بازخواهد گشت. این روش نقل و انتقال بین زمین و ایستگاه فضایی پس از توقف ماموریت های شاتل های فضایی٬ توسط شرکتهای خصوصی انجام می‌شود و این دومین ماموریت آمریکا محسوب می شود. این روش می تواند وابستگی به فضاپیماهای سرنشین‌دار و باری روسیه، ژاپن و اروپا را برای آمریکا کاهش دهد.

آرمسترانگ در ۸۲ سالگی از دنیا رفت

نیل آرمسترانگ که نخستین انسانی است که طی ماموریت آپولو ۱۱ در 20 ژولای 1969 (29 تیر 1348) بر کره ماه گام نهاد٬ دو روز قبل در ۲۵ آگوست 2012 در اثر عارضه ناشی از عمل شریان کرنر قلبی در بیمارستانی در ایالت اوهایو در گذشت. وی فضانورد ناسا٬ خلبان آزمایش‌کننده، مهندس هوافضا، استاد دانشگاه و خلبان نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا بود.

وی بلافاصله پس از بازگشت از ماه٬ ساعت ده و نیم بامداد روز سوم آبان سال ۱۳۴۸ هجری خورشیدی، به همراه همسفرانش در سفر ماه٬ ادوین آلدرین، مایکل کالینز و یک هیئت سی‌نفری از فضانوردان به ایران آمدند. در این زمان، آرمسترانگ سفر خود به ماه را در تهران شرح داد و سپس مقارن ساعت یک بعد از ظهر، فضانوردان در مسیر میدان بهارستان قرار گرفتند.

برنامه چین برای رکورد پرتاب ماهواره

برنامه چین برای رکورد پرتاب ماهواره

اداره فضایی چین در بیانیه خود اعلام کرد که قرار است در سال 2012 با پرتاب 30 ماهواره به فضا، رکورد دار شود. از جمله این پرتاب ها، فروش و پرتاب اولین ماهواره سنجش از دور به کشور ونزوئلا و پرتاب شانزدهمین ماهواره سیستم تعین موقعیت قطبنما در 10 فوریه (21 بهمن) می باشد. در برنامه بلند مدت این اداره، قرار است 100 ماهواره را تا سال 2015 به فضا پرتاب نماید. همچنین قرار است تا سال 2020 یک ایستگاه فضایی سرنشین دار را تکمیل کند. پیش تر این کشور در سال 2010 توانسته بود پرتاب 22 ماهواره را در رکورد پرتاب های سالانه خود به ثبت برساند.

ماهواره های دو قولوی بررسی میدان ثقل ماه

ماهواره های دو قولوی GRAIL مخفف (Gravity Recovery and Interior Laboratory) شبیه به ماهواره های سیستم GRACE (پرتاب شده توسط ناسا در فاصله 500 کیلومتری زمین در سال 2002) بوده و در واپسین لحظات آخرین روز سال 2011 میلادی جهت بررسی تغییرات و نوسانات دقیق میدان ثقل و توزیع جرم داخل ماه، پس از طراحی یک مدار پیچیده توسط دانشمندان ناسا، به سوی ماه پرتاب شدند.

ماهواره A، در یک مدار بیضی شکل، بین 90 تا 8363 کیلومتر از سطح ماه قرار گرفت. اما ماهواره دوم با یک روز تأخیر در مدار قرار گرفت. قرار است تا 2 ماه دیگر، آنها را بوسیله ایستگاه های کنترل زمینی، در مدار نهایی در فاصله 55 کیلومتری از سطح ماه قرار دهند. در این ماهواره ها برای ارتباط هر یک با یکدیگر و با زمین، از باندهای مختلف میکروموج استفاده شده است.

   

تصویر مسیر پرتاب ماهواره ها و باندهای ارتباطی مورد استفاده در این پروژه

چین به مرکز پرتاب ماهواره ها تبدیل می شود

شرکت صنایع دیوار بزرگ چین که بخش تجاری شرکت صنایع و علوم هوا فضای چین را تشکیل می دهد امسال 5 عدد ماهواره به فضا پرتاب نمود. یعنی بخش قابل توجهی از 20 تا 30 ماهواره  ای که سالانه به فضا پرتاب می شوند. قسمت عمده ای از مابقی ماهواره ها توسط روسیه یا آمریکا به فضا ارسال می شوند. این پنج پرتاب عبارتند از:

1-    دو میکرو ماهواره برای پایش دریاها به مالکیت کشور لوکزانبورگ

2-    دو ماهواره برای  هنگ کنگ

3-    دو ماهواره سنجش از دوری که یکی مربوط به ونزوئلا بود.

فعالیتهای چین در این زمینه باعث شده است تا چینیها به عدد 15 درصد کل پرتابها از خاک چین فکر کنند برای یک کشور آسیایی یک آمار افتخار آمیز است. در این میان ماهواره های مخابراتی متعددی نیز توسط چینیها به فضا پرتاب شده است. که از آن جمله می توان به پرتاب ماهواره مخابراتی پاکستان در سال 2011 و یک ماهواره مخابراتی اروپایی اشاره نمود. چین در سال 2012 قرار دارد اولین ماهواره کاملا بومی خود را در زمینه سنجش از دور همراه با یک ماهواره ونزوئلایی از خاک خود به فضا پرتاب نماید.

با پیشرفتهایی که چینیها در این زمینه داشته اند به نظر می رسد 15 درصد بازار پرتاب و 10 درصد تولید ماهواره را در دست بگیرند. چیزی که باید تازه ابتدای کار چین دانست.

شمارش معکوس برای آغاز بزرگترین ماموریت فضایی در مریخ

پروژه ناسا برای انتقال "آزمایشگاه علمی مریخ" بر سطح این سیاه سرخ‌رنگ، چشم‎انداز وسوسه‌انگیزی دارد.

این آزمایشگاه که به اسم "کیوریستی" شناخته می‌شود، رباتی به ارزش ۲ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار است که به نسبت سایر ربات‌ها در نوع خود، برای نشستن بر سطح یک سیاره دیگر، توانایی بیشتری دارد. آژانس فضایی آمریکا (ناسا) در سال ۱۹۹۷ میلادی کاوشگر سوجنر را که به اندازه یک اسباب‌بازی بود، به مریخ فرستاد. این کاوشگر فقط کمی بیش از ۱۰ کیلوگرم وزن داشت.

این حرکت، هفت سال بعد تکرار شد و این بار دو کاوشگر مشابه با ۱۷۰ کیلو وزن به مریخ فرستاده شدند. این دو کاوشگر آپورچونیتی و اسپریت نام داشتند و مجموع تجهیزات آنها به تنهایی ۱۰ کیلو وزن داشت که هم‌وزن کل کاوشگر سوجنر بود.

هم‌اکنون منتظر کیوریسیتی هستیم. ربات عظیم‌الجثه‌ای که ۹۰۰ کیلو وزن دارد و طبق برنامه‌ریزی‌ها، روز شنبه ۲۶ نوامبر راهی مریخ می‌شود.  بزرگ‌ترین ابزار این کاوشگر، به تنهایی نزدیک به چهار برابر کاوشگر کوچکی که در سال ۱۹۹۷ میلادی به مریخ فرستاده شد، حجم دارد. جان گروتزینگر، از پژوهشگران فعال در این پروژه، در توصیف کیوریسیتی می‌گوید: "چهارچرخه‌ای به اندازه یک مینی کوپر است که روی چرخ‌های یک نفربر نصب شده است."  با این توصیف، انتظارات زیادی از کیوریسیتی می‌رود. یک ماشین بزرگ که به پرسش‌های بزرگی پاسخ خواهد داد.

مایک میر، از پژوهشگران ارشد ناسا در پروژه اکتشاف مریخ است. او می‌گوید: "آزمایشگاه علمی مریخ نقشی کلیدی در یک رشته ماموریت‌های مربوط به بررسی و مطالعه مریخ دارد. از جمله بررسی این که آیا امکان زندگی در این سیاره وجود دارد یا نه. این ماشین می‌تواند به یک منطقه برود و بعد از جستجو به ما بگوید که آیا آنجا قابل سکونت بوده یا نه و حتی این که آیا آنجا امروز هم می‌تواند به عنوان یک محل زندگی مورد استفاده قرار بگیرد یا نه."

مهندسان ناسا سیستم سه مرحله‌ای جدیدی را برای ورود این آزمایشگاه به جو مریخ و فرود آن در سطح این سیاره طراحی کرده‌اند. آنها می‌گویند که با این سیستم، آزمایشگاه علمی مریخ در منطقه‌ای مشخص قرار می‌گیرد.

سقوط ماهواره آلمانی ROSAT

بر اساس آخرین مشاهدات انجام شده ومحاسبه  پارامترهای مداری منتشر شده توسط مرکزفرماندهی استراتژیک آمریکا ,ماهواره آلمانی ROSAT  در بامداد یکشنبه اول آبان (23 اکتبر) در حدود ساعت 1 و56 دقیقه گرینویچ، احتمالا" در ناحیه خلیج بنگال در اقیانوس هند سقوط کرده است. آخرین مشاهدات مستقیم ماهواره تا ساعت 23 و30 دقیقه 22 اکتبر انجام شده و بعد از این ساعت رصد آن گزارش نشده بود.

این تلسکوپ که در طول موج اشعه ایکس کار می کرد در سال 1990 به فضا پرتاب شد و در سال 1998 دچار اشکالات فنی در قسمت کنترل وهدف یابی شده ودر سال 1999 دستور خاموش شدن آن از زمین صادر گردید.در ابتدا قراربود این تلسکوپ  به کمک شاتل های ناسا به آسمان برده شود و در انتها به زمین برگردانده شود که با توجه به انفجار شاتل چالنجر ومتوقف شدن چند ساله پروژه شاتل پرتاب آن به کمک موشک دلتا انجام گردید البته با این تفاوت که دیگر قابل بازیافت نبود.

این ماهواره 2700 کیلویی دارای یک آینه سنگین وزن بود که متشکل از تعداد زیادی قطعات سرامیکی وشیشه ای بوده و به دلیل ضد حرارتی بودن مواد سازنده آن احتمال جان بدر بردن از گرمای سوزان جو در حال سقوط  زیاد بوده وبر سطح زمین فرو  افتاده است.آیینه تلسکوپ با قطر 84 سانتی متر که در حدود 1500 کیلوگرم وزن داشته  احتمالا" از میان 30قطعه احتمالی بزرگترین قطعه ای  بوده  که بر زمین سقوط کرده است.

بنابر گزارش آقای عبدالرضا لاوری، این ماهواره در غروب شنبه در حدود 11 ساعت قبل از سقوط ماهواره توسط ایشان در بوشهر مشاهده شده است که می توانید گزارش ایشان را از سایت آسمان پارس به نشانی زیر مشاهده کنید:

http://www.parssky.com/view/4036.aspx